"A revolta da Lagoa" presentouse en Sandiás

Rafael Laso presentando o seu libro
"A revolta da Lagoa" presentouse en Sandiás
O Mércores, 1 de Marzo, presentouse no Centro de Interpretación da Lagoa de Antela (Sandiás) o libro do escritor Limián Rafael Laso

Diante dun público infantil e adulto formado por 35 participantes aos que lle agradeceron a súa presenza. Fixo o autor unha exposición do contido literario do libro mesturada cun documental sobre a desecación da Lagoa e un vídeo da autora das ilustracions onde se mostraba o proceso de creación dos debuxos do libro cuxa autora foi Ximena Maier. Asi mesmo respondeu con xenerosidade a todas as preguntas dúas nenos e meniñas do Ceip de Sandiás.

Acompañaron ao autor o biólogo Diego R. Vieites que falou sobre a perda da biodiversidade na Lagoa e pasando revista á fauna e flora perdida. Tamén reivindicou unha memoria ecolóxica e unha postura optimista en relación á recuperación parcial da Lagoa de Antela.

foto 2

Pechou a paletra o experto en etnografía Xosé Calleja que falou sobre os nomes das nosas leiras e prados, dous montes e ríos...vinculados aos diferentes pobos da Lagoa de Antela. Eses nomes ou topónimos son un tesouro dá lingua e contan moita da historia pola que pasou a nosa terra, pero corren o risco de seren esquecidos. Sumouse tamén ao optimismo de Rafael e Diego e reivindicou a conservación da cultura popular e a tradición.

Por último, tamén estiveron presentes Tino e Perfecto, veciños de Sandiás de 91 e 93 anos respectivamente e auténticas bibliotecas viventes.

Os dous foron testemuños da microhistoria da Lagoa de Antela desde hai case un século e achegáronnos os seus coñecementos, imaxes, sons e sensacións sobre ese espazo e tempo longo.

Tamén houbo reflexións sobre os dereitos dous animais, que son os protagonistas do libro. O recoñecemento destes dereitos depende da relación que manteñamos entre os seres humanos e o medio. Ou somos parte da natureza ou vemos a natureza dende fora coma se fose un recurso obxecto de explotación e consumo. Na medida que crece a conciencia ecolóxica, sentimos cada vez máis que somos parentes e como tales debémonos tratar.