Que foi de Óscar Rivero depois do 14 en selectividade?

2+ 2 = 4, con ecuacións tan simples como esta comezamos a nosa inmersión no mundo das matemáticas, pero, inevitablemente, chega un punto no que a causa da súa complexidade a maioría de nos abandonamos calquera relación con este tipo de disciplinas. Sen embargo, existen persoas como Óscar Rivero cuxa paixón polas matemáticas levouno a realizar un dobre grado en Matemática e Enxeñería Física na Universidade Politécnica de Barcelona.

Pertencente á Comarca da Limia, Óscar é exalumno do instituto Cidade de Antioquía e forma parte do libro de honra de ilustres de Xinzo cando, á idade de 18 anos, sacou un 14 sobre 14 na selectividade de 2012 situándose entre os mellores expedientes de Galicia. Despois de rematar a carreira, cun 9’8 en matemáticas e un 9’4 en física, abandonou a parte física para centrarse máis na matemática ‘’polo de agora non teño pensado retomar a física porque, ao final, acaba sendo todo moi especializado entón acabas sabendo moito dun tema e dos temas colindantes tes unha idea aproximada’’. Seguindo esta mesma liña realizou un master relacionado con esta ciencia formal e posteriormente comezou un doutorado centrado na investigación matemática pura, concretamente na área da teoría de números, do que aínda lle faltan dous anos para rematar e que se chama Aplicacións Aritméticas dos Sistemas de Euler de Beilinson Flac e Cíclos diagonais. Afirma que, ‘’aínda queda moito por descubrir’’ e que agora está a traballar, dende o punto de vista máis teórico, cuns obxectos matemáticos chamados curvas elípticas con gran cantidade de aplicacións en criptografía, na transmisión de mensaxes e no encriptado das comunicacións, ‘’eu traballo con cuestións relacionadas, ao mellor, co teorema de Fermat ou con outros problemas abertos que falan de entender como son estas curvas elípticas’’. A meirande parte do seu traballo está feito en inglés xa que se establecen relacións con grupos de traballo internacionais que están a desenvolver a mesma temática noutras partes do mundo, ‘’é a lingua de traballo’’. Sen embargo non só domina o inglés, senón tamén francés e italiano e xa leva recorrido ao redor de 25 países.

Actualmente, ao contrario do que moita xente poida pensar, a investigación non é unicamente un traballo individualista e solitario, máis ben require da complementación entre comprensión individual e discusión conxunta. De feito o campo de estudo de Óscar conta unicamente con 200 persoas en todo o mundo que tratan o problema dende a mesma perspectiva empregando as mínimas ferramentas informáticas, ‘’a matemática máis pura e teórica segue sendo a de papel e lápiz’’. Sen embargo a meirande parte dos investigadores europeos e en concreto españois non gozan duns grandes salarios polo seu traballo, mais ben todo o contrario. "A persoa que se dedica a esto ten que ter vocación", pois na ciencia básica custa atopar financiación xa que España coa inercia da crise case non se abren prazas para poder desenvolver a investigación e máis en campos teóricos. Para Óscar máis inversión significaría un mellor resultado no ámbito industrial ao apostar pola ciencia dende a base como, por exemplo, Estados Unidos. Esta situación desemboca en que a maioría destes profesionais marchen de España e inclusive de Europa na procura dunhas oportunidades que se axusten ao que eles demandan. Pola contra e nun extremo oposto atópanse aqueles matemáticos que se dedican, por exemplo, ao sector financiero e que poden chegar a gañar ate 40.000 euros ao mes. ‘’Eu vivo nun estudo cara as aforas porque no centro da cidade é moi caro. Os salarios deste tipo de traballo non che permiten vivir na mellor zona de Barcelona. Senón fora por becas sería imposible’’. Becas que obtén da Caixa para o desenvolvemento de doutorados e para facer viaxes de traballo e tamén recibe axuda dos grupos de investigación dos que forma parte. Por outro lado, o seu oficio o compaxina con conferencias sobre as que afirma que é moito máis complicado a correcta elaboración da explicación dos temas a expor para as persoas que non son matemáticas que para as que desenvolven o seu labor dentro da mesma área ou nunha rama semellante. Ademais diso, cualifica de ‘’gran pena’’ o rexeitamento que as matemáticas causan nalgunhas persoas, ‘’eu creo que estaría ben intentar achegar as matemáticas á xente, que se lles perdese o medo’’.

De primeiras, a investigación é o que máis lle gusta, pero non descarta a posibilidade de dedicarse a outra cousa xa que as matemáticas teñen saídas moi diversas, ‘’no sector da empresa, por exemplo, cada vez hai máis oportunidades, máis variadas e con máis campos non que os matemáticos están moi solicitados’’. Agora está na universidade McGill en Montreal ate decembro para continuar co seu doctorado, pero non esquece as súas raíces e non desaproveita oportunidade para voltar a Xinzo.