Un festival para todos onde non faltou ninguén

Esta iniciativa da Escola de Saúde Rural da Limia resultou un éxito rotundo de participación

“Buscabamos diversidade, que todos os colectivos estivesen representados”. Ese era segundo Lola Rico, coordinadora da Escola de Saúde Rural da Limia, un dos obxectivos do festival de música, fotografía e pintura que se celebrou o pasado luns na Casa da Cultura de Xinzo. E vaia se o conseguiron, ata dez agrupacións musicais formaron parte do programa de “A mellor terapia... a arte”, desde as gaitas máis tradicionais ata o exotismo da danza do ventre. E o éxito de público non quedou atrás. “Estamos totalmente satisfeitos”, recoñecía Lola tralo evento, “é incrible todo o cariño e tódalas felicitacións que recibimos da xente”.

Todo o mundo quixo colaborar nesta iniciativa que abarcou varias disciplinas artísticas, xa que ademais da música, tamén a pintura e fotografía tiveron cabida. Así, ata once artistas da comarca decidiron doar algunha das súas obras que se sortearon posteriormente destinando os fondos á asociación. Ademais, organizouse unha exposición de fotografía que colga aínda das paredes da Casa de Cultura. Nestas instantáneas móstrase o traballo que a entidade leva desenvolvendo nos seus tres anos de vida. “Porque unha imaxe vale máis que mil palabras, e porque é importante que os veciños saiban onde estamos, cal é a nosa labor e que estamos para axudar”, explicounos Lola.

A principal valedora da Escola de Saúde Rural da Limia asegurou tamén que o triunfo de iniciativas como esta serven para contrarrestar “a incerteza na que estamos instalados desde que comezou a crise económica”, unha situación na que “nunca sabes se vas poder continuar  coa actividade da asociación”. Porén, con moita perseveranza e traballo así coma co apoio de entidades coma o Concello de Xinzo e sobre todo da Escola Galega de Saúde para Cidadáns do Sergas, que programa e financia diversos talleres, o traballo da Escola é posible, porque algo que xa era, é necesario. A pesar de que “cada vez somos máis responsables coa nosa propia saúde”, no rural seguen resultando de vital importancia un organismo coma este que guíe e eduque ao paciente.