O FIC Vía XIV aborda a realidade dos desprazamentos humanos provocados polos conflitos bélicos

image1
O FIC Vía XIV aborda a realidade dos desprazamentos humanos provocados polos conflitos bélicos

O equipo de "Terra de Leite e Mel" impartiu esta tarde de luns unha clase maxistral sobre o seu documental. Unha obra que medita sobre o significado da terra prometida para diferentes tipos de refuxiados e desprazamentos internos.

Héctor Domínguez, Gonzalo Recio, Carlos Moura e Andrés Díaz, directores e produtor da documental "Terra de Leite e Mel", mantiveron un encontro esta mañá cos medios de comunicación para avanzar os contidos da clase maxistral que impartirán ás 17:00 horas no Auditorio de Verín. Unha cita que tamén contará coa presenza do xornalista Rafa Cid, que será o encargado de moderar o debate posterior ao visionado de distintos fragmentos do documental.

Tierra de Leche y Miel trata o tema dos desprazamentos humanos provocados pola guerra. Medita sobre o significado do concepto de "Terra Prometida" para os diferentes tipos de refuxiados e desprazados internos.

Tierra de Leche y Miel trata o tema dos desprazamentos humanos provocados pola guerra.

Para a súa rodaxe, o equipo realizou diversas viaxes. "Viaxamos a Armenia o ano pasado, e este rodamos 1 mes en Xeorxia, 1 mes en Grecia e outro Bosnia", desvelou Héctor Domínguez, un dos directores. "Esta tarde queremos detallar como foi nosa experiencia, o proceso creativo, como xurdiu a idea de facer esta película, como creamos o guión ideal, por que realizamos este percorrido e non outro, cales foron as decisións creativas ás que nos tivemos que ir enfrontando etcétera. Iremos debullando o estilo, espírito e ton do documental", relatou, Domínguez.

"Estruturaremos a Master Class desde a xestación de idea, a como encaramos a fase de rodaxe, cómos enfrontámonos á montaxe e ao posproducción, ata a fase na que nos atopamos agora mesmo que é a de produción", engadiu Gonzalo Recio, outro do os directores do documental.

Arrincan as proxeccións do concurso

Esta tarde comezaron as proxeccións dos 54 curtas que se presentan ao concurso para optar a algún dos nove premios que se outorgarán nesta II edición do Festival Internacional de Curtas de Verín ( FIC) Vía XIV. Concretamente exhibíronse 11 dentro da categoría Nova, e 10 na de Horizontes, entre as proxeccións que se realizaron no Auditorio e a Casa da Cultura.

A categoría Migración/Fronteira-Horizontes incide na idea do horizonte como liña imaxinaria e invisible, afastada e inalcanzable, de gran violencia emocional e simbólica como metáfora da Migración.

Nova estréase neste festival para acoller diferentes pezas que non tiñan cabida nas categorías temáticas establecidas. Recompila filmes contemporáneos, cinema de autor e obras que non se rexen por formatos industriais comerciais. Esta tarde houbo dúas sesións nas que se puideron visionar un total de 11 curtas. Proxectáronse: Kapitalistis, de Pablo Muñoz Gómez (Bélxica. 2017. 15´); A voz perdida, de Marcelo Martinessi (Paraguai. 2016. 11´); Os desherdados, de Laura Ferrés (España. 2017. 18´); A gentle night, de Qiu Yang (China, Francia. 2017. 15´); e Why is dificult to make films in Kurdistan, de Ebru Avci (Turquía. 2017. 30´).

Ás 20:30 horas proseguiron as proxeccións desta categoría na Casa da Cultura. Foi a quenda de Interiors & exteriors, de Ashique Mostafa (Bangladesh, USA. 2017. 8´), White trash, de Sunč ica Ana Veldić (Croacia. 2017. 12´); Hedgehog´s home, de Eva Cvijanović (Canadá, Croacia. 2017. 10´); Five Minutes, de Justine Bateman (Usa. 2017. 9´); María, de Gala Negrello (Arxentina. 2017. 15´); e Greetings From Kropsdam, de Joren Molter (Holanda. 2016. 23´).

A categoría Migración/Fronteira-Horizontes incide na idea do horizonte como liña imaxinaria e invisible, afastada e inalcanzable, de gran violencia emocional e simbólica como metáfora da Migración. Doutra banda, o horizonte como liña que separa o aquí do alá, como unha sorte de Fronteira entre onde estamos e calquera outro lugar.

As proxeccións desta categoría comezaron na Casa da Cultura ás 18:45 horas. Así, esta tarde puidéronse ver Damiana, de Andrés Ramírez Puído (Colombia, Brasil. 2017. 15´); Scaffold, de Kazik Radwanski (Canadá. 2017. 15´); Mariachi Praza, de Misho Antadze (Xeorxia, USA. 2017. 19´); Tres oracións sobre a Arxentina, de Nele Wohlatz (Arxentina. 2016. 4´); The boy from h2, de Helen Yanovsky (Israel, Palestina. 2017. 30´).

Ás 20:30 horas, no Auditorio, exhibíronse outras cinco curtas dentro desta categoría: Meryem, de Reber Dosky (Holanda. 2017. 16´); Greetings from Aleppo, de Issa Touma, Thomas Vroege, Floor van der Meulen (Holanda, Siria. 2017. 17´); Borders, de Damjan Kozole (Eslovenia. 2016. 10´); Girls and honey, de Pieter-Jan De Pue (Bélxica, Ucraína. 2016. 8´); Tshweesh, de Feyrouz Serhal (Qatar- Líbano, Alemaña, España. 2017. 27´).

Proxeccións para os escolares e o ciclo Nouvelle Vague, nas actividades paralelas

Esta mañá empezaron as actividades infantís no Auditorio, nas que se inclúen proxeccións e talleres para os máis pequenos. Ata alí achegáronse os escolares do CEIP Amaro Refojo e CEIP Princesa de España.

Esta mañá empezaron as actividades infantís no Auditorio.

Tamén no Auditorio, pero ás 22:15 horas, arrincou unha das actividades máis destacables desta segunda edición do FIC Vía XIV, a retrospectiva da Nouvelle Vague, que se desenvolverá ata o vindeiro venres. Trátase dun ciclo que pretende realizar unha sinxela aproximación a algúns dos directores que marcaron esta corrente, mostrando títulos de distintas etapas e con temáticas e estilos moi heteroxéneos.