Antón Jardón



Antón Jardón

A teimosía da perpetua escuridade-Antón Jardón
“ Qual de nós pode, voltando-se no caminho onde não há regresso, dizer que o...
O gozo de pasear sen ir cara a ningures
« Por pequenos que sexan, os paseos lindos están case sempre inzados de formas e de...
Que che trouxeron os Reis?
Antón Jardón « Viver é fazer meia com uma intenção dos outros »...
Anatomía do frío que non cesa
« Meses do inverno fríos, / que eu amo a todo amar; / meses dos fartos ríos / i o...
​Recompor a memoria. En galego, claro!
« Patria temporal da lingua / onde me acobillo e me defendo, / fixen dos ecos que...
Días de intemperie
« Non digo nada e ficamos ancorados no silencio, nesta tristura que substitúe as...
A dama da Lagoa, Xinzo, Carreira e nós
«Ergue as túas cornas e os teus ollos puros / ubriá!, obilió! / por riba das searas...
A dama da Lagoa, Xinzo, Carreira e nós
«Ergue as túas cornas e os teus ollos puros / ubriá!, obilió! / por riba das searas...
A GRANDEZA DOS QUE CASE PASAN DESAPERCIBIDOS E SON CAPACES DE MUDAR O MUNDO
Miguel, hoxe na lembraza e sempre na memoria. Antón Jardón