As Conchas contra as administracións
" Aquí nadie hace nada, nosotros hemos intentado que los ayuntamientos se reunieran y tomaran cartas en el asunto y nos protegieran, pero nada. La Confederación menos." (Pablo Álvarez)
Os veciños e veciñas das Conchas están cansados de que as administracións ignoren a súa situación. Levan mais de 15 anos loitando por un dereito humano esencial, como é a auga. A loita iniciouse no 2011, pero xa antes o embalse tiña problemas.
Dendealimia púxose en contacto con Pablo Álvarez, presidente da Asociación de Veciños de As Conchas, para que nos contará como é a situación que están a vivir.
" Aquí nadie hace nada, nosotros hemos intentado que los ayuntamientos se reunieran y tomaran cartas en el asunto y nos protegieran, pero nada. La Confederación menos."
A situación afecta non so o embalse das Conchas, senón tamén o resto de aldeas polos que corre o río, que pertencen aos concellos de Lobios, Bande, Muiños, Lobeira, Trasmiras e os Blancos. A contaminación das augas é tal que o seu uso esta prohibido para calquera actividade, xa non so para o consumo, senón tamén para o regadío.
Tendo en conta isto non lles quedou mais remedio que intentar solucionar o problema por vía xudicial.
" Lo que nosotros pensamos es que la administración te protege, y al final hemos tenido que protegernos nosotros, ¿como? presentando una demanda. Una demanda como es debido, con datos, con toda la documentación para que sea una demanda por derechos fundamentales, ¿no? Derecho a una salud.
Empezó esto con blues de cianobacterias, que son tóxicas. El embalse en verano suele estar en nivel 3, que te dice que está prohibido bañarse."
Ademais das cianobacterias que poñen en risco a súa saúde, xa que, os últimos análises amosaron que están bacterias son resistentes aos antibióticos, hai que sumarlle que nos días de calor, o ambiente enchese de ácido sulfhídrico, o que dificulta que poidan estar ao aire libre. Nin a Consellería de Sanidade, nin a de Medio Ambiente atenderon as súas peticións.
Estes días saltou a noticia de que, a Unión Europea recomenda ter un kit de emerxencia ante un posible conflito, no que recomenda aprovisionarse con alimentos non perecedoiros, medicamentos esenciais, baterías eléctricas e auga potable. Uns recursos considerados básicos, dos que esta xente vese privada, do fundamental, que é a auga.
" Imagínate que mañana pasa cualquier cosa, si el embalse estuviera bien, yo podría coger agua del embalse, pero esta agua no vale ni para regar.
La gran vergüenza de que nos han dejado tirados. Es la sensación de impotencia."
A loita vai continuar, os veciños e veciñas están dispostos a acudir a onde faga falta, incluído o Tribunal Supremo ou o Tribunal de Xustiza da Unión Europea, porque o que eles buscan son unhas calidades de vida aceptables.
"Nosotros lo que pedimos es que el embalse esté en su plenitud. Y que tengamos un aire sano y una salud medioambiental sana. Cosa que no están haciendo."
Xa para rematar, Pablo quere agradecerlle os medios de comunicación, aos científicos que levan anos estudando a zona, a ClientEarth, a Amigas de la Tierra e a CECU (Federación de Consumidores e Usuarios) , por o apoio e a implicación nesta situación.
"A esas tres organizaciones que sin ellos, la realidad es que no podríamos llegar a esto. Sería inviable por parte de un pueblo tan pequeño como el nuestro."