Rafael Laso
Quixen botar a vista atrás todo ese tempo e decateime de que eu era un neno de dez anos que, para facer o cuarto curso da EXB de entón, abandonou a Escola Nacional Graduada Mixta onde moitos rapaces e rapazas da Limia tivemos por mestres a don Paco Casares, a dona Basilisa Rodríguez e a dona Beatriz González, para ir estrear un novo colexio na Seara, que hoxe é o CEIP Rosalía Castro, en tanto non se remataba de acondicionar o que nos tocaba, cousa que se demorou algúns meses.
Os libros son eses amigos que sempre están a agardar por nós, que nunca están ocupados.
En realidade, non puiden evitar usalo, pois reflicte con absoluta certeza todo o tempo que investín na lectura de Mario Vargas Llosa, que nos deixou para sempre orfos da súa palabra, da súa escrita.
A rexouba, a troula, as ganas de pasalo ben e divertirse sen facerlle mal a ninguén, invaden as rúas da vila, que a máis da xente da casa, andan eses días ateigadas de xente de fóra que veñen ver ou participar do noso entroido.
Por tanto, son dos que pensa que o único que queda e aprender dos nosos erros para non volver cometelos.
Eu desexo que isto pase, mais que nada para que non perdamos a ilusión dun bo servizo de tren entre Galicia e Madrid.
En calquera caso, resultoume máis cómoda a viaxe, aproveitei o tempo para ler e mesmo escribir algo, cousa esta última á que no avión non me afago.
A lectura da semana foi o libro "UNHA VIDA DE RA"
Homenaxe no día da muller a todas as mulleres loitadoras (Rafael Laso)
Quero dende aquí reivindicar esoutros Nadal humildes, que non saen no telexornal a nivel nacional.
(…)Hay moitos xeitos de vida no trasmundo que vostede no acadaría a entender. Son os Cabaleiros
da espera (…)
Este venres organizado polo espazo cultural AGORA